Το όνειρο έγινε πραγματικότητα και το απωθημένο χρόνων... ανάμνηση. Η Μάντσεστερ Σίτι επιβλήθηκε 1-0 της Ίντερ με ένα φανταστικό γκολ του Ρόδρι και πήρε το πρώτο Champions League της ιστορίας της ολοκληρώνοντας με τρεμπλ μία μαγική σεζόν. Το φινάλε του τελικού του Champions League βρήκε δύο παίκτες της Σίτι να πρωτεύουν σε δύο στατιστικές κατηγορίες, με τον Χάλαντ να αναδεικνύεται κορυφαίος σκόρερ τη φετινή σεζόν με 12 γκολ και τον Ντε Μπρόινε να έχει τις περισσότερες ασίστ (7).
Η αναμονή έλαβε τέλος και το όνειρο πήρε σάρκα και οστά! Η Μάντσεστερ Σίτι είχε σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της τα τελευταία χρόνια κατακτώντας το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο όμως υπήρχε πάντα ένα "αγκάθι" στην καρδιά της, το τρόπαιο του Champions League που δεν είχε κατακτήσει και ήταν το μεγάλο απωθημένο τόσο της ίδιας όσο και του Πεπ Γκουαρδιόλα.
Το 2021 έφτασε στον τελικό και πληγώθηκε πολύ από την Τσέλσι, όμως δύο χρόνια μετά έφτασε στην βρύση και όχι απλά ξεδίψασε αλλά μέθυσε από απέραντη ευτυχία. Και αυτό γιατί επιβλήθηκε 1-0 της Ίντερ και όχι απλά αναρριχήθηκε στην κορυφή της Ευρώπης για πρώτη φορά στην ιστορία της αλλά παράλληλα πανηγύρισε την κατάκτηση ενός ασύλληπτου τρεμπλ.
Χρυσός σκόρερ για την γαλάζια αρμάδα του Καταλανού μαέστρου ήταν ο Ρόδρι με ένα φανταστικό δεξί πλασέ από το ύψος της μεγάλης περιοχής στο 68ο λεπτό, με την Ίντερ από την πλευρά της να παλεύει γενναία και να έχει μεγάλες ευκαιρίες για την ισοφάριση με τους Ντιμάρκο και Λουκάκου αλλά να μην βρίσκει δίχτυα και έτσι να αποτυγχάνει να κατακτήσει το 4ο τρόπαιο στην ιστορία της, στον πρώτο της τελικό μετά από το 2010.
Ο Έρλινγκ Χάλαντ αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ στη φετινή διοργάνωση με 12 γκολ αφήνοντας πίσω του τον Μοχάμεντ Σαλάχ (8) και τους Κιλιάν Εμπαπέ και Βινίσιους (αμφότεροι από 7 γκολ) ενώ πρώτος στις ασίστ ήταν ο Κέβιν Ντε Μπρόινε με 7, με τον Βινίσιους να είναι δεύτερος στη σχετική λίστα με 6.
Ο αγώνας:
Ο Πεπ Γκουαρδιόλα επέλεξε διάταξη 3-4-2-1, με τριάδα στη άμυνα τους Ακάντζι, Ρούμπεν Ντίας και Άκε, τον Στόουνς ως στήριγμα του Ρόδρι στον άξονα πίσω από τους Ντε Μπρόινε και Γκιντογκάν, και τον Χάλαντ στην κορυφή της επίθεσης με τους Μπερνάρντο Σίλβα και Γκρίλις στα "φτερά".
Στον αντίποδα ο Σιμόνε Ιντζάγκι έμεινε πιστός στο αγαπημένο του 3-5-2: ιταλική τριπλέτα στην άμυνα με Νταρμιάν, Ατσέρμπι και Μπαστόνι, υπερφορτωμένη μεσαία γραμμή με τους Ντάμφρις, Ντιμάρκο (άκρα), Μπαρέλα, Μπρόζοβιτς και Τσαλχάνογλου (πιο κεντρικά) και τους Λαουτάρο και Τζέκο δίδυμο στη γραμμή κρούσης.
Η πρώτη αξιόλογη ευκαιρία στον τελικό ήρθε μόλις στο 6ο λεπτό, με τον Μπερνάρντο Σίλβα να μπαίνει στη μεγάλη περιοχή από τα δεξιά και να στέλνει τη μπάλα λίγο άουτ με διαγώνιο φαλτσαριστό πλασέ (έχοντας μπροστά του τον Ντιμάρκο) όμως η φάση αυτή δεν στάθηκε αρκετή για να ανοίξει ο ρυθμός.
Τουναντίον, το τέμπο παρέμεινε ιδιαίτερα χαμηλό στα πρώτα 25 λεπτά, με τους νταμπλούχους Αγγλίας να έχουν μεν κατοχή μπάλας πάνω από το 60% αλλά να δυσκολεύονται να βρεθούν σε θέση βολής και να απειλήσουν, με τους παίκτες της Ίντερ από την πλευρά τους να υπηρετούν άριστα το αμυντικό σχέδιο που είχε εκπονήσει ο Σιμόνε Ιντζάγκι.
Οι γραμμές ήταν πολύ κοντά, με τους νερατζούρι να κλείνουν εξαιρετικά τους χώρους και να μην δίνουν ελεύθερο πεδίο σε Ντε Μπρόινε και Χάλαντ και να προσπαθούν απλά να απειλήσουν μέσω κάποιας γρήγορης κόντρας ή κλεψίματος κοντά στην περιοχή της Σίτι.
Ένα μακρινό σουτ του Μπρόζοβιτς (άστοχο) και μία λόμπα εκτός περιοχής του Μπαρέλα αποτέλεσαν απλά απόπειρες της Ίντερ για κάτι καλό, με την Μάντσεστερ Σίτι από την πλευρά της να βρίσκει την πρώτη πραγματική ευκαιρία για να ανοίξει το σκορ στο 27'. Τότε που ο κορυφαίος "σερβιτόρος" του φετινού Champions League, Κέβιν Ντε Μπρόινε (12 ασίστ) έβγαλε εξαιρετική κάθετη πάσα πάνω στην κίνηση του Χάλαντ, με τον Νορβηγό να μπαίνει δυναμικά στη μεγάλη περιοχή και να κάνει το σουτ και τον Ονανά να αποκρούει δύσκολα με το χέρι.
Η φάση αυτή έδωσε αέρα στην Σίτι που για πέντε λεπτά άνοιξε τον ρυθμό και πατούσε κάθε τρεις και λίγο στα αντίπαλα καρέ, για να έρθει όμως ένα γεγονός που "τσάκισε" ψυχολογικά τους Άγγλους, αφού ο μαέστρος τους, Κέβιν Ντε Μπρόινε, υπέστη μυϊκό τραυματισμό και αναγκάστηκε να αποχωρήσει στο 36ο λεπτό για να ξαναζήσει τον εφιάλτη του τελικού του Champions League το 2021 (τότε είχε αποχωρήσει στο 60ο από χτύπημα στο πρόσωπο).
Το σίγουρο είναι πως το μομέντουμ που είχε πάρει η Σίτι πήγε στο... βρόντο, με την Ίντερ να ισορροπεί μέχρι το φινάλε του πρώτου μέρους, που βρήκε την ομάδα του Γκουαρδιόλα να έχει ένα ανούσιο 61-39 υπέρ της όσον αφορά στην κατοχή και τις δύο ομάδες να έχουν αμφότερες από 4 τελικές και να έχουν φτωχά νούμερα τόσο στα xgoals (0,36 η Σίτι - 0,21 η Ίντερ) όσο και στις επαφές στην αντίπαλη περιοχή (9-4).
Η έναρξη του δευτέρου μέρους βρήκε την Σίτι να έχει τη μπάλα στα πόδια της αλλά να αδυνατεί να βρει κάποια τρύπα στο συμπαγές αμυντικό τείχος των Ιταλών, με την Ίντερ από την πλευρά της να κάνει την πρώτη αλλαγή στο 57' με την είσοδο του Λουκάκου αντί του Τζέκο και δύο λεπτά αργότερα να έχει την πρώτη καλή στιγμή της στον τελικό.
Αυτή προήλθε από σοβαρό λάθος του Ακάντζι που άφησε τη μπάλα να περάσει μετά από γύρισμα του Γκρίλις για να γίνει κάτοχός της ο Λαουτάρο και να μπει στην περιοχή, για να του κλείσει όμως το οπτικό πεδίο ο Έντερσον και να αποκρούσει με το σώμα το πλασέ του Αργεντινού παγκόσμιου πρωταθλητή από πολύ δύσκολη γωνία.
Η φάση αυτή δεν άγχωσε τους Άγγλους καθώς πήραν ξανά τα ηνία και μετά από μερικά λεπτά πίεσης που άσκησαν στους Μιλανέζους βρήκαν το πολυπόθητο γκολ μέσα από υπέροχη ομαδική προσπάθεια. Κάθετη πάσα του Ακάντζι στο 69' για τον Μπερνάρντο Σίλβα, ο Πορτογάλος τη γύρισε υποδειγματικά στο ύψος της μεγάλης περιοχής και ο Ρόδρι έπιασε ένα φανταστικό πλασέ με το δεξί, για να αφήσει άγαλμα τον Ονανά και να κάνει το 1-0 με το δεύτερο γκολ του στο φετινό Champions League και το Νο 151 για την Σίτι τη φετινή σεζόν σε όλες τις διοργανώσεις.
Το γκολ αυτό έφερε έκρηξη στις κερκίδες που φιλοξενούσαν τους 20.000 οπαδούς της Σίτι, ωστόσο δύο λεπτά αργότερα θα μπορούσε να γίνει κάτι αντίστοιχο στο κομμάτι που κάθονταν οι τιφόζι της Ίντερ, με την ομάδα τους να χάνει τη μεγαλύτερη ευκαιρία της μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Σε φάση διαρκείας και... πανικού στα καρέ των Άγγλων, ο Ντάμφρις γέμισε στην μικρή περιοχή, η μπάλα έσκασε και ανασηκώθηκε, ο Ντιμάρκο πήρε την ψηλοκρεμαστή κεφαλιά και έστειλε τη μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι, για να προσπαθήσει να σκοράρει σε δεύτερο χρόνο παίρνοντας το ριμπάουντ αλλά να αποκρούει άθελά του με το πόδι ο Λουκάκου.
Το ματς είχε πάρει φωτιά, με τον Λουκάκου να μην καταφέρνει να νικήσει με σουτ τον Έντερσον στο 73' και τον Φόντεν να έχει την επόμενη μεγάλη φάση στο 78', όταν μετά από εντυπωσιακή ατομική ενέργεια έκανε το πλασέ μέσα από την περιοχή αλλά τον σταμάτησε ο Ονανά.
Οι συγκινήσεις όμως δεν είχαν τελειώσει εκεί αφού στην τελική ευθεία για το 90λεπτο και με την Σίτι να έχει οπισθοχωρήσει ανεπαίσθητα για να κρατήσει το υπέρ της 1-0, η Ίντερ βγήκε μαζικά μπροστά και στο 88' είχε τεράστια ευκαιρία για την ισοφάριση.
Δεν ήρθε όμως αφού μετά από πάσα με κεφαλιά του Γκόζενς προς τη μικρή περιοχή ο Λουκάκου πήρε την κεφαλιά, με τη μπάλα να βρίσκει όμως πάνω στο πόδι του όρθιου Έντερσον στο κέντρο της εστίας και να φεύγει κατόπιν κόρνερ με τη βοήθεια του Ρούμπεν Ντίας.
Τα πέντε λεπτά των καθυστερήσεων ήταν ακόμα πιο δραματικά και συγκλονιστικά και το φινάλε ήταν ανάλογο, με την Ίντερ να προσπαθεί μέχρι τέλους και να έχει ακόμη μία καλή στιγμή για να ισοφαρίσει και να στείλει το ματς στην παράταση, όμως ο Έντερσον απέκρουσε εντυπωσιακά τη γυριστή κεφαλιά του Γκόζενς στο 90+6' και κράτησε απαραβίαστη την εστία του, για να μείνει το 1-0 και να υπογραφτεί με χρυσά γράμματα η πρώτη κατάκτηση του Champions League στην ιστορία των πολιτών.
ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ:
ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΣΙΤΙ: Έντερσον, Στόουνς (82' Γουόκερ), Ρούμπεν Ντίας, Άκε, Ακάντζι, Ρόδρι, Γκιντογκάν, Ντε Μπρόινε (36' λ.τρ. Φόντεν) Μπερνάρντο Σίλβα, Χάλαντ, Γκρίλις.
ΙΝΤΕΡ: Ονανά, Νταρμιάν (Ντ'Αμπρόζιο), Ατσέρμπι, Μπαστόνι (76' Γκόζενς), Ντάμφρις (76' Μπελανόβα), Τσαλχάνογλου (84' Μικίταριαν), Μπαρέλα, Μπρόζοβιτς, Ντιμάρκο, Μαρτίνες, Τζέκο (57' Λουκάκου).
Η "ΧΡΥΣΗ ΒΙΒΛΟΣ" ΤΟΥ CHAMPIONS LEAGUE:
- 14 κατακτήσεις: Ρεάλ (1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1966, 1998, 2000, 2002, 2014, 2016, 2017, 2018, 2022)
- 7 κατακτήσεις: Μίλαν (1963, 1969, 1989, 1990, 1994, 2003, 2007)
- 6 κατακτήσεις: Λίβερπουλ (1977, 1978, 1981, 1984, 2005, 2019), Μπάγερν (1974, 1975, 1976, 2001, 2013, 2020)
- 5 κατακτήσεις: Μπαρτσελόνα (1992, 2006, 2009, 2011, 2015)
- 4 κατακτήσεις: Άγιαξ (1971, 1972, 1973, 1995)
- 3 κατακτήσεις: Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1968, 1999, 2008), Ίντερ (1964, 1965, 2010)
- 2 κατακτήσεις: Μπενφίκα (1961, 1962), Νότιγχαμ (1979, 1980), Γιουβέντους (1985, 1996), Πόρτο (1987, 2004), Τσέλσι (2012, 2021)
- 1 κατάκτηση: Σέλτικ (1967), Φέγενορντ (1970), Άστον Βίλα (1982), Αμβούργο (1983), Στεάουα (1986), Αϊντχόφεν (1988), Ερυθρός Αστέρας (1991), Μαρσέιγ (1993), Ντόρτμουντ (1997), Μάντσεστερ Σίτι (2023)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου